Celem artykułu jest ujawnienie i opis sposobu funkcjonowania osób z niepełnosprawnością wzroku w przestrzeni publicznej oraz zbadanie potencjału wystawy edukacyjnej ,,W stronę ciemności” w procesie kształcenia przyszłych architektów. Podstawę do przeprowadzenia badania stanowiła wcześniej zdobyta wiedza oraz analiza dotychczasowego dorobku badaczy. Podczas analizy szczególna uwaga została poświęcona chorobom zmysłu wzroku wpływającym na odbiór architektury i przestrzeni. Również przeanalizowane zostały problemy związane z barierami architektonicznymi. Artykuł zawiera też analizę form poszerzania wiedzy na temat osób niewidomych ze szczególnym uwzględnieniem wystaw edukacyjnych. Dalsza część rozważań prowadzonych w artykule w całości dotyczy wystawy ,,W stronę ciemności” zlokalizowanej w Centrum Nauki i Zmysłów ,,WOMAI”. Jest to nietypowe miejsce, którego głównym celem jest przybliżenie problemów osób z niepełnosprawnością wzroku oraz podniesienie świadomości ludzi na tematy związane z codziennym funkcjonowaniem osób niewidomych. Wystawa znajduje się w całkowicie ciemnym pomieszczeniu, gdzie przy pomocy niewidomego przewodnika zwiedzający mogą poznać świat osób niewiadomych oraz zrozumieć ich codzienne problemy. W celu uzyskania odpowiedzi na wybrany temat, zostało przeprowadzone badanie fokusowe, którego celem było uzyskanie opinii ekspertów na temat wystawy ,,W stronę ciemności”. Do grona ekspertów zostali wy-brani pracownicy Centrum Nauki i Zmysłów ,,WOMAI” , którzy podczas trwania badania udzielili odpowiedzi na pytania zawarte w specjalnie przygotowanej ankiecie a następnie wzięli udział w dyskusji, która pozwoliła wyciągnąć niezbędne wnioski. Wyniki badań wskazują, iż wystawa ,,W stronę ciemności” ma bardzo dużą wartość edukacyjną i z powodzeniem wzbogaciłaby program kształcenia studentów architektury. Badania wskazały również zależność wystawy od odczuwanych emocji, które w bardzo rozległej skali występują po-śród zwiedzających.