PRACA ORYGINALNA
Małe miasta wobec starzejących się społeczeństw
Więcej
Ukryj
1
Politechnika Poznańska, Wydział Architektury, Instytut Architektury, Urbanistyki i Ochrony Dziedzictwa
Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz 2020;2:23-41
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Powszechnie dostrzegany proporcjonalny wzrost liczby mieszkańców w starszym wieku staje się typowy dla społeczeństw wyposażonych w akcesoria rozwiniętej cywilizacji. Sytuacja ta skłania jednocześnie do refleksji nad życiem tych osób w środowiskach miejskich, w tym małomiasteczkowych. Koncentracja usług w dużych miastach i promowanie rozwoju tzw. układów aglomeracyjnych rodzą pytanie o dalszy byt mniejszych ośrodków miejskich. Migracje, odpływ młodszego pokolenia do większych ośrodków miejskich lub poza granice kraju stwarzają też nowe sytuacje dla osób starszych zamieszkujących w tych małych miastach. Dotychczasowy model funkcjonowania oparty na współzamieszkiwaniu rodziny wielopokoleniowej (zbliżony do modelu rodziny mieszkającej na wsi) powoli ulega destrukcji, a wypracowane w tym dawnym modelu wartości, sposoby realizacji potrzeb stają się coraz mniej aktualne. W artykule przedstawiono
wybrane kierunki problemowe funkcjonowania osób starszych w warunkach małych miast na wybranych przykładach i sytuacjach.
REFERENCJE (4)
1.
Barek R. (1999). Fizjonomia miasteczek wielkopolskich w aspekcie tożsamości miejsca, Wydawnictwo Politechniki Poznańskiej, Poznań.
2.
Dzieło-działka, Muzeum Etnograficzne im. Seweryna Udzieli.
4.
Norberg-Schulz Ch. (1999). Znaczenie w architekturze Zachodu, Murator, Warszawa.