W pracy przedstawiono zagadnienie adaptacji podziemnych obiektów budowlanych, bardzo często znacznie zaniedbanych, zlokalizowanych w zwartej zabudowie miejskiej. Przedstawiony problem omówiono na przykładzie wyeksploatowanego i zniszczonego obiektu podziemnego bunkra węglowego będącego w stanie awaryjnym. Podziemny obiekt stanowi część wielokondygnacyjnego budynku domu akademickiego Jowita w Poznaniu przy ul. Zwierzynieckiej. Omawiany w pracy obiekt to żelbetowa, monolityczna konstrukcja ze stropem płytowo-belkowym opartym obwodowo na zewnętrznych ścianach oporowych oraz wewnętrznych słupach. Warto zwrócić uwagę na fakt, że strop bunkra węglowego pełni jednocześnie funkcję drogi dojazdowej do sąsiedniego budynku. Płyta stropowa posiada niezabezpieczone otwory wsypowe oraz niezabezpieczoną dylatację poprzeczną, co w znacznym stopniu przyczyniło się do powstałych zniszczeń żelbetowej konstrukcji. Pomimo wyłączenia obiektu z eksploatacji to przywrócenie jego należytego stanu technicznego jest bardzo istotne ze względów bezpieczeństwa zarówno przedstawionego w pracy obiektu jak i budynku, do którego należy. Przy planowaniu i analizowaniu zakresu koniecznych prac remontowych i wzmacniających powstał pomysł adaptacji obiektu na nowe cele. Opisane w pracy badania stanu technicznego podziemnego obiektu oraz jego analiza statyczno-wytrzymałościowa pozwoliły na zaproponowanie kilku metod zabezpieczenia oraz wzmocnienia konstrukcji.