Artykuł szczegółowo omawia wyzwania techniczne i konserwatorskie związane z adaptacją zabytkowych krypt kościoła pw. Podwyższenia Krzyża Świętego w Łukowie, który jest istotnym przykładem architektury barokowej o znaczącej wartości historycznej i kulturowej. Krypty te, przez lata narażone na szkodliwe działanie czynników zewnętrznych oraz długotrwałe zawilgocenie, wymagały kompleksowych działań naprawczych. Proces adaptacji, prowadzony w ostatnich latach, opierał się na zastosowaniu zaawansowanych technologii, takich jak skaning laserowy, oraz na interdyscyplinarnym podejściu, łączącym wiedzę z zakresu inżynierii, konserwacji i architektury. Pierwszym etapem było wykonanie szczegółowej inwentaryzacji stanu technicznego, która umożliwiła precyzyjne określenie zakresu prac. Kolejne działania obejmowały naprawę murów, wzmocnienie fundamentów oraz zabezpieczenie konstrukcji przed dalszą degradacją. Szczególną uwagę poświęcono zachowaniu autentyczności materiałów i estetyki zabytku, co wymagało zastosowania metod zgodnych z zasadami ochrony dziedzictwa kulturowego. W realizacji projektu inspirowano się podobnymi adaptacjami przeprowadzonymi w Polsce i Europie, które skutecznie łączą ochronę dziedzictwa z nowo-czesnymi wymaganiami użytkowymi. Planowanym celem adaptacji jest przekształcenie krypt w przestrzeń wystawienniczą, która zachowa ich historyczny charakter. Artykuł podkreśla znaczenie holistycznego podejścia, które integruje tradycyjne metody konserwatorskie z nowoczesnymi technologiami, stanowiąc przykład efektywnej ochrony dziedzictwa kulturowego.