Tematem artykułu są zagadnienia dotyczące innowacyjnych metod projektowania w architekturze. Ze względu na coraz wyższy poziom rozwiązań technicznych, istotna staje się integracja wszystkich uczestników procesu inwestycyjnego. Całościowe podejście do planowania, sprzyja poprawie jakości architektury, pozwala na ograniczanie błędów, obniżenie kosztów eksploatacji, oszczędność energii, minimalizację negatywnego wpływu na środowisko. Coraz częściej wykorzystywanym narzędziem w projektowaniu są algo-rytmy sztucznej inteligencji. Dzięki ich stosowaniu działania inwestycyjne mogą zyskać jeszcze bardziej zintegrowany charakter. Sztuczna inteligencja otwiera nowe możliwości w zakresie aplikacji wielu systemów informacyjnych i baz danych. Programy AI pozwalają na tworzenie wizji planowanych obiektów w postaci rzeczywistości wirtualnej (VR) i rzeczywistości rozszerzonej (AR). Efekty są intrygujące ze względu na łatwość obsługi pro-gramów, szybkie tempo realizacji, atrakcyjność oraz wielowariantowość rozwiązań. Jednocześnie pojawiają się wątpliwości natury etycznej, dotyczące praw autorskich do tworzonych w ten sposób projektów. W wielu przypadkach powstają one z wykorzystaniem osiągnięć innych twórców. Sztuczna inteligencja jest stale rozwijana. Coraz częściej jest używana nie tylko do zadań analitycznych ale i kreacyjnych. Czy w takiej sytuacji staje się realną konkurencją dla architektów?