PRACA ORYGINALNA
Teoria kompozycji w architekturze - aspekty edukacyjne
Więcej
Ukryj
1
Politechnika Poznańska, Wydział Architektury, Instytut Architektury, Urbanistyki i Ochrony Dziedzictwa
Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz 2021;4:55-69
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Edukacja w zakresie kompozycji to z jednej strony możliwość poznania założeń teoretycznych, analiza reguł i zasad wykorzystywanych w dawnej oraz współczesnej architekturze. To znajomość rozwiązań formalnych i przestrzennych charakterystycznych dla różnych
konwencji, kierunków czy stylów. Z drugiej strony to proces specyficznego uwrażliwienia na kwestie dotyczące estetyki, harmonii czy proporcji. To próba obudzenia tkwiących w nas talentów, predyspozycji i możliwości – odkrywania potencjału, o którym nie wiemy i którego nie wykorzystujemy. To łączenie działań racjonalnych z intuicyjnymi. To zdobywanie wiedzy, a jednocześnie poznawanie samych siebie.
REFERENCJE (6)
1.
Basista A., 2006, Kompozycja dzieła architektury, Wydawnictwo Universitas, Kraków.
2.
Ching F., 1997, Architecture: form, space, order. Van Nostrand Reinhold, New York.
3.
Ciechanowski K., 1974, Podstawy kompozycji architektonicznej, Wydawnictwo Politechniki Wrocławskiej, Wrocław.
4.
Niezabitowski A.M., 2017, O strukturze przestrzennej obiektów architektonicznych. Wydawnictwo „Śląsk”, Katowice.
5.
Szmidt B., 1981, Ład przestrzeni, Państwowy Instytut Wydawniczy, Warszawa.
6.
Zórawski J., 1973, O budowie formy architektonicznej, Wydawnictwo Arkady, Warszawa.