Edukacja historii architektury i urbanistyki na Wydziale Architektury Politechniki Poznańskiej nie jest wyłącznie źródłem informacji historycznych, lecz polega na przeka-zywaniu sposobów myślenia oraz decyzji projektowych powstałych w danych sytuacjach społeczno-przestrzennych i kulturowych. Zajęcia z historii architektury są pośrednio nauką projektowania i kreatywności opartą na istniejących wzorach, które można implemento-wać czy transformować do współczesnych potrzeb. Autorka postanowiła zbadać, czy przedmiot ten jest wystarczająco doceniany przez studentów, jak jest przez nich postrze-gany. Autorka artykułu próbowała dociec, w jakim stopniu zdobyta w ramach zajęć wie-dza jest wykorzystywana w projektowaniu. W opracowaniu podjęto próbę pokazania przykładów transformacji sposobu myślenia zaczerpniętego z poprzednich wieków do współczesnego projektowania.