Zintegrowany przekaz plastyczny sformułowany w obszarze różnych mediów, specy-fika złożonego procesu twórczego stały się wyzwaniem dla kolejnego etapu poszukiwań związków dzieła plastycznego i przestrzeni architektonicznej. Badanie relacji hybrydycz-nego przekazu artystycznego z przestrzenią jego ekspozycji w ramach wystawy pt. „Zapis Przestrzeni. Metamorfozy Śladu” ujawniło nowe poziomy interpretacyjne. Realizacja wystawiennicza oparta została na fundamentalnym traktowaniu kontekstu, w jakim zapis plastyczny funkcjonuje, a idea wykorzystania pierwszoplanowej roli relacji obiektu pla-stycznego i otoczenia w aranżacji wystawienniczej została pogłębiona na płaszczyźnie konceptualnej i symbolicznej, zmieniając semantykę przestrzeni. Przekaz artystyczny oparty na idei poszukiwania relacji w malarstwie i w naturze, osadzony w kontekście wystawienniczym, służyć ma kreowaniu związków formalnych, znaczeniowych i symbolicznych wynikających z interakcji dzieła plastycznego i jego otoczenia.