PRACA ORYGINALNA
Czy architektura jest sztuką przestrzeni? Rzecz o korelacji malarstwa i architektury jako przyczynek do refleksji o nauczaniu sztuki przestrzeni
Więcej
Ukryj
1
Politechnika Poznańska, Wydział Architektury, Instytut Architektury Wnętrz i Wzornictwa Przemysłowego
Architektura, Urbanistyka, Architektura Wnętrz 2021;4:19-26
SŁOWA KLUCZOWE
DZIEDZINY
STRESZCZENIE
Architektura jako sztuka przestrzeni musi otworzyć się na działania kreatywne i współczesną wiedzę humanistyczną, by nie zostać zredukowana do dziedziny inżynieryjno-technicznej, by być dla człowieka i odpowiadać współczesnym wyzwaniom kultury. Postępująca
od dekady znaczna redukcja godzin zajęć plastycznych w programach studiów architektonicznych skutkuje zanikiem kreatywności wśród studentów oraz skłania do naśladownictwa zastanych rozwiązań estetycznych i formalnych w projektowaniu. Jednym z pól działań interdyscyplinarnych w architekturze będzie pogłębienie świadomości na temat istoty korelacji malarstwa i architektury, gdzie wspólną wartością i polem działania jest ściana. Kolor, a w szczególności malarstwo ścienne, ma ogromny potencjał w kreowaniu wrażeń przestrzennych, w ich przemianie i dopełnieniu. Promowanie wiedzy o zależnościach barwy i przestrzeni, jak i praktyka związana z projektowaniem oraz realizacją malarstwa w architekturze to ważne czynniki rozwoju kreatywności w nauczaniu architektów.
REFERENCJE (8)
1.
Bonenberg W., 2009, O architekturze, nauczaniu i badaniach architektonicznych, „Czasopismo Techniczne. Architektura”, r. 106, z. 1-A, s. 18-23.
2.
Drozdowicz P., 2013, Mam tylko piasek, „Arteon”, nr 7 (159), s. 32-35.
4.
Jaszczuk P., 2018, Zmiany roli przedmiotów plastycznych i metod ich nauczania w kontekście programu kształcenia architektów na Wydziale Architektury Politechniki Wrocławskiej, „Architectus”, nr 2 (54).
5.
Krier L., 2001, Architektura - wybór czy przeznaczenie, Arkady, Warszawa.
6.
Loos A., 2019, Ornament i zbrodnia. Eseje wybrane, Fundacja Centrum Architektury, Warszawa.
7.
Świątek G., 2013, Gry sztuki z architekturą, Wydawnictwo Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Toruń, s. 77-90.