Przekaz plastyczny zawierający się w złożonej kompozycji zasadzającej się na ekspresji wyrazu zawartej w poszczególnych składowych ekspozycji zintegrowanych z charakterem przestrzeni wystawienniczej stanowi pogłębiony obraz relacji odbiorczej. Wielowarstwowość interpretacyjna opierająca się na merytorycznych założeniach określających kompozycję dzieła artystycznego oraz inkluzywnym traktowaniu przestrzeni architektonicznej, stanowiącej swoisty rodzaj obudowy, implikuje poszerzone spectrum procesów poznawczych samego dzieła, przekazu autorskiego, nadając jednocześnie danej przestrzeni nowych znaczeń. Temat badań naukowych dotyka idei poszukiwania wzajemnych relacji między realizacją z zakresu sztuk czystych oraz projektowych odbywających się na płaszczyźnie symbolicznej, konceptualnej i emocjonalnej, celem aktywizacji twórczej, projektowej i społecznej. Realizacja artystyczna pt. „E-mocje” stanowiła pretekst badawczy mający służyć kreowaniu nowych związków znaczeniowych, formalnych i poznawczych. Celem badań jest znalezienie odpowiedzi na pytanie, czy działania badawcze oparto na indywidualnych obserwacjach, ocenie konkretnych przypadków przy użyciu metody analizy formy, związanej z oceną pojedynczych elementów kompozycyjnych i rozpatrywanych pod kątem synergii artefaktów z obszaru sztuk plastycznych i projektowych. Dzieło plastyczne funkcjonujące w sposób symbiotyczny z przestrzenią ar-chitektoniczną pogłębia percepcję, poszerza wyobraźnię i generuje nowe kody znaczeniowe skupiając uwagę na kompleksowym przekazie autorskim.