Architektura i sztuka w sposób harmonijny kreują rzeczywistą formę przestrzeni, jak i wyobrażone środowisko dla widowisk teatralnych, łącząc widza i aktora w dualistycznej postawie odbiorcy oraz użytkownika. Dostępna i przyjazna przestrzeń stanowi warunek sine qua non do ergonomicznego, efektywnego i w pełnym zaspokojeniu potrzeb estetyki funkcjonowania całego zespołu instytucji oraz odwiedzających. Temat badań naukowych dotyka problematyki poszukiwania wytycznych mających implikować optymalne rozwiązania projektowe odnoszące się do modernizowanych przestrzeni teatralnych zlokalizowanych w centrum miasta, w Domu Żołnierza w Poznaniu. Celem pracy badawczej było sprecyzowanie potrzeb i wymagań, jakie powinny obowiązywać w placówkach teatralnych w kontekście określenia właściwych zasad zaprojektowania wnętrz funkcjonalnych oraz spójnych pod względem estetycznym. Działania badawcze oparto na indywidualnych obserwacjach, ocenie konkretnych przypadków, badaniach ankietowych przeprowadzonych w ścisłym środowisku pracowników teatru, przy użyciu metody analizy formy, związanej z oceną pojedynczych elementów kompozycyjnych i rozpatrywanych pod kątem synergii artefaktów z obszaru sztuk plastycznych i projektowych, jak i z korzystaniem metody heurystycznej.