Autor artykułu przedstawia doniosłą rolę rysunku w sztukach wizualnych i architekturze w kontekście historycznym oraz współczesnym, specyfikę kształcenia przyszłych architektów i architektów wnętrz uwzględniającą zmiany powstałe przez rozwój nowych mediów oraz uwarunkowania edukacyjne mające wpływ na kształcenie. Artykuł z racji zainteresowań autora jest poświęcony przede wszystkim działaniom na płaskiej powierzchni, szczególnie rysunkowi i dążeniom do przekazania umiejętności przydatnych w tym zakresie, w uprawianiu zawodu architekta. Omawia także przykładowe ćwiczenia rysunkowe polegające na kreowaniu przestrzeni przez studentów. Wnioski z poruszenia powyższych problemów zostały zawarte w końcowym podsumowaniu.