Artykuł oparty jest na poszukiwaniach relacji zapisu przestrzeni oraz architektury, która stanowi inspirację dla procesu kreacji formy plastycznej oraz doświadczania budowania przestrzeni w rysunku w kontekście wykorzystania potencjału środków ekspresji artystycznej w celu realizacji przyjętej koncepcji. Zakres badawczy artykułu na tle omawianych w nim tytułowych zagadnień pojęć tworzy płaszczyznę dla analizy porównawczej szerokiego spektrum możliwości kreacji formy plastycznej w kontekście poszukiwań koncepcji zapisu przestrzeni, gdzie architektura stanowi inspirację dla autorskich rozstrzygnięć rysunkowych realizowanych w ramach ćwiczeń z rysunku dla studentów II roku Wydziału Architektury Politechniki Poznańskiej. Szeroki potencjał możliwości reinterpretacji przestrzeni na podstawie wykorzystania elementów architektury oraz analiza przyjętych przez studentów koncepcji plastycznych w kontekście poszukiwania formy w rysunku stanowią materiał badawczy służący poznaniu zależności budujących formę plastyczną w procesie kreacji przestrzeni inspirowanej architekturą. Badanie procesów kreacji plastycznej w aspekcie autorskich poszukiwań i wyboru motywu architektonicznego, rozwiązań warsztatowych i kompozycyjnych stanowi punkt odniesienia dla analizy porównawczej w ramach realizowanego przez studentów tematu. Celem przyjętego założenia badawczego, przy wykorzystaniu różnych koncepcji zapisu rysunkowego pt. Przestrzeń inspirowana architekturą, jest wykazanie istotności rozwiązywanych przez studentów problemów: poszukiwania najlepszego zapisu dla wyrażenia treści i emocji związanych z podejmowanym tematem, poddania wnikliwej analizie zagadnienia funkcjonowania motywu architektonicznego w kompozycji rysunkowej, poszukiwania relacji formy plastycznej i architektury jako źródła inspiracji.